Niebo w kajdanach...®

Czy widział ktoś

niebo w kajdanach

zniewoloną Ziemię

na której

każdy kto chce

ogień rozpala

na której rzeki

łzami płynące

na której góry

zastygłe w zdumieniu

że oto człowiek

istota jedyna

mająca rozum

podcina gałąź

na której siedzi

Czyż mało miejsca

dla wszystkich ludzi

czyż ktoś

urodził się bez serca

wszyscy wiedzą

ile natrudzić się trzeba

żeby stać się dorosłym

lecz to właśnie

u dorosłych

demon się budzi

co chce zniszczyć Ziemię

i zgładzić nas

wszystkich ludzi.

Chodzić na boso...®

Chodzić na boso

po lesie

i wołać kocham

aż echo poniesie

położyć się na polanie

i patrzeć na chmury

jak płyną po niebie

i czuć całym sobą

i śpiewać

głośno wołać

jak bardzo kocham Ciebie

we dwoje nigdy

nie będziemy sami

i nieważne

ile minie lat

bo zawsze z nami

będzie cały Świat.

Każdy świt...®

Każdy świt

dodaje mi wieku

każda godzina

przepływa

myśli rzeką

każda sekunda

niczym błysk

krótkiego spojrzenia

blask słońca

mnie onieśmiela

deszcz zmywa

oznaki zmęczenia

dzień po dniu

grawitacja

wyciska znamię

ludzkiego bytu

nie liczę czasu

nie patrzę

na zegary

i choć wielu to kusi

nie chcę wiedzieć tego

co stać się musi.

Ułożyć Świat...®

Ułożyć Świat

dla dobra ludzi

to wyzwanie

dla nas wszystkich

nie liczy się rasa

nie liczą się religie

każdy człowiek na Ziemi

powinien szczęśliwy być

Każdy z nas

jest człowiekiem

każdy chciałby

lepiej żyć

każdy chciałby

dotknąć szczęścia

każdy chciałby

zdrowym być

Ułożyć Świat

według siebie?

tak się nie da

bo inni też są tu

z innymi ludźmi

podzielić się trzeba

i być dobrym

aż po grób.

Ja na Ciebie czekałem tyle lat ®

36,6 stopni…®

36,6 stopni
tyle Bóg dał człowiekowi
ciepła życia
szczęścia i miłości
dał jeszcze
braci i siostry
żeby żyli
w szacunku do siebie
bez wojen i przemocy
dał umysł
żeby dbać o zdrowie
chronić życie
i pomagać sobie
pozwolił na postęp
w różnych dziedzinach
żeby było łatwiej
i mniej cierpienia
36,6 stopni
wystarczy żeby zrozumieć
że życie w Pokoju
to podstawa
naszego istnienia.

Emocje…®

Nie można pozwolić
zwyciężać emocjom
to jak trzęsienie Ziemi
w naszym umyśle
wybuchy złości
brak kontroli
niepotrzebne słowa
raniące do kości
bywa też
nie ma co ukrywać
śmiertelna obraza
do końca życia
emocje niszczą ludzi
rodziny i związki
zamykają drogi
powrotu i ugody
rzucają Świat
na ścieżki
zniszczenia i nicości
ludzkie umysły
zapominają o Bogu
serca stają się
zimne i twarde
niezdolne przebaczać
i niezdolne do Miłości.

FRANCISZEK…®

Wiersz dedykowany FRANCISZKOWI Ojcu Świętemu

Jak lasy i pola
żywicą i chlebem pachnące
jak rzeka co w jednym
kierunku płynie
jak wiatr
co nigdy nie minie
jak góry
piękne i surowe
jak morze co ogarnia
wszystkie lądy
jak Ziemia
bez której
nikim jest człowiek
jak Słońce
co daje tyle ciepła
takim jest On
i wszyscy Go znamy
jest tylko jeden
sprawiedliwy i dobry
wrażliwy na krzywdę
prawdziwy Człowiek
chociaż Namiestnik
a taki skromny
to FRANCISZEK
nasz Święty Ojciec.

Wypełnia się przepowiednia…®

Kap kap
kropla po kropli
wypełnia się
przepowiednia…
Pokazują się
wszystkie znaki
na Niebie i na Ziemi
człowiek człowiekowi
złym wilkiem
Życie mniej warte
niż grosik w kieszeni
Miłością gęby wycierane
dla chuci i mamony
dzieci i kobiety
z ulic porywane
wszelkie ludzkie zalety
zamieniane na wady
a co jeszcze pozostało
schowano do szuflady
zamknięto
na cztery spusty
a klucz wyrzucono
rachunek będzie
tylko jeden
zapłacimy bardzo słono.