Zostań proszę… ®

 
…zostań proszę,
nie odchodź…
jesteś szansą
na dotyk perły szczęścia,
wydobytej duszą
z głębin pragnienia…
zostań proszę…
zapal płomieniem
najskrytsze marzenia
ze snu wydobyte,
czasem nierealne
przedziwne skojarzenia,
co zmienią się
w słowa wypowiedziane
cichutko,jakby skrycie…
zostań proszę…
wstawaj ze mną
jeszcze bladym świtem,
by ubrać porankiem
płomienne uczucia,
którym dajesz
świadomość istnienia,
nasycasz barwami
swojej wartości ,
dajesz moc
czerpaną ze źródła życia…
zostań proszę…
moja miłości.

 

  

Miłość to…. ®

Miłość to…

najpiękniejsza nagroda
jaka może spotkać
każdego człowieka…
nie potrzeba tutaj
pieniędzy ni bogactwa…
potrzebna jest dusza
co serce otworzy,
co oczom pokaże
i dłońmi dotknie…
co obudzi tęsknotę
uśpioną w zakamarkach
czułych zmysłów
i pozwoli barwami
nasycić uczucia…
Miłość otworzy
bajeczną księgę
by czerpać z niej
o kochaniu wiedzę.

 

Wola miłości… ®

Czy próbował ktoś
szczerością odtworzyć
ludzkie oblicza?…
kroplą łzy
zmyć gniew…
udręczonej duszy
tajemnice odczytać?
…czy może słowem
rozjaśnić mrok
i rozwikłać sekrety,
których usta
nigdy nie dotkną…
spojrzeniem rzucić
światło na sprawy,
których udajemy
że nie widzimy…
krzykiem rozproszyć
wibrującą ciszę…
zabronić sercu
pragnienia życia
a dłoniom poznania dotyku?
…zmysłów nie można
rzucić na kolana…
każda nasza cząstka
do nich należy…
każda cząstka ciała
i zdawałoby się
wciąż ulotnego umysłu…
jesteśmy jednym małym
zbiorem uczuć
wrażliwych na lawinę
nieprzewidzianych zdarzeń,
gdzie słowo jest tarczą,
która może
uchronić naszą duszę
przed skutkami obrażeń…
Wola miłości i przetrwania
czyni z nas ludzi,
ziemskie istoty
stworzone do kochania.

 

Nie spłuczesz… ®

 
…nie spłuczesz z siebie
swoich bardzo
ważnych słów…
swoich zapewnień
o wiecznej miłości,
swoich czułych spojrzeń,
swojego dotyku,
którym pragnąłeś
zatrzymać czas…
…nie spłuczesz prawdy
przylgniętej mocno
do wszystkich zmysłów
ubranych w uczucia,
których ślad zostaje
nawet wtedy,
gdy gubisz je po drodze…
…nie spłuczesz z siebie
swoich wad,
nie zetrzesz ich,
choćbyś nawet
najmocniej tarł…
…ale spróbuj,
może Ci się uda,
ale musisz poprosić
o pomoc swoje serce.

  

W Tobie życie… ®

  
Wiersz ten dedykuję mojej
córce Dorocie….
*****
W Tobie życie znalazło
swoją malutką przystań…
Tobie podarowało
swoją miłość…
…pod prysznicem
spłukuje swoje
codzienne troski,
w lustrze znajduje
swoje odbicie…
..stąd rozmawia ze słońcem
i wysyła gwiazdom
tajemnice wyznań…
To stąd pełni
codzienne obowiązki
rozdając uśmiechy
i ciepłe spojrzenia
pełne troski…
…to tutaj otwiera
ramiona tuląc
szukających matczynego
ciepła i schronienia…
To tutaj życie
wystawia sztukę,
w której choć potrafi
czasem skarcić,
daje wszystkim wzór
cierpliwości i miłości,
która pokonała zastępy
nienawiści i złości..
Życie założyło
w Tobie swoją oazę,
w której pragnie
zażywać zdrojów zdrowia,
szczęścia i radości,
chcąc w Tobie
jak najdłużej gościć.

  

Najpiękniejsze są chwile… ®

 

…najpiękniejsze są chwile
gdy zaglądam
w głębiny Twoich oczu,
dotykając aksamitu
mojej miłości…
drżącym sercem
trącając struny
napiętych zmysłów,
grających preludium
koncertu uczuć…
najcudowniejszych doznań
człowieczej miłości,
mogącej zbawić
cały świat…
wyzwolić tak potrzebną
lawinę szczęścia i radości.