Sznur korali ®

 

sznur korali…napisałem zeszłego roku wiersz

o tym tytule…podkusiło mnie żeby
dodać muzykę..a ponieważ znam kogoś
kto pięknie śpiewa zaproponowałem wykonanie
tej piosenki…efekt…cóż jak
na amatorów…oceńcie sami…
wykonanie: Mgiełka
słowa i muzyka:Amber
jeżeli się spodoba pokusimy się
o następne…
Amber

W jednej minucie… ®

w jednej minucie

słońce i ulewa

w jednej minucie

radość i rozpacz

w jednej minucie

uśmiech i trwoga

tak się nie da żyć

dla zmysłów

dla serca

to jest szok

jak pokonać bez stresu

chociażby jeden krok

przyszłość jest jak

urwisty stok

stres i niepokoje

infekcja związku

nie działa najlepszy lek

alergia na rozmowę

bledną kolory

naszych uczuć

nie wiem co robić

boję się że to koniec

naszej miłości.

Kocham-piękne słowo… ®

 

umysł zajęty

ciągłym myśleniem

a życie płynie

wartkim strumieniem

jakieś sylwetki

małe i wielkie

mijamy obojętnie

czasem budzimy uwagę

gdy zadrży serce

lecz wciąż pytam

najprościej jak potrafię

 słowem dlaczego

pragnę obudzić

drzemiącą prawdę…

nie wiem

na ile mi sił wystarczy

błąkam się po omacku

szukając śladów

niknącej wiary

kocham – piękne słowo

lecz musi być

wypowiedziane z ust

szczerej prawdy.

Odwiedzam aleję serc…®

 

odwiedzam aleję serc
zawiedzionych  cierpiących
gaj dusz drżących
nad pocałunków ogrodem
park szeptów
słów niewypowiedzianych
cichych  zalęknionych
cienie myśli
snują się za mną
znacząc zmysły  niepokojem
obracam twarz
ku niebu
co pachnie słońcem
szukam dotyku
ciepłych promieni
wyciągam ku nim
swoje dłonie
przecież nie robię
nic złego
ja tylko swojej
miłości bronię.

Jeszcze tak wiele… ®

wydalam ostatnie wyrazy

kuchennej prozy

spod przymkniętych powiek

uciekają ostatnie obrazy

dotykam czegoś

co nie jest sobą…

rozrzucone chęci

jakiejś wiary

w coś co się

nigdy nie zdarzy

spadają gęstą mgłą…

już nie czuję twarzy

reszta leży cicho

jeszcze ciepła

jak grzech bez skazy

popełniony przez jakieś licho

wiatr dobrych uczynków

obmywa ciało

wzruszone serce

łka cichutko

jeszcze tak wiele

zdarzyć się miało

lecz życie…niestety

czasu nie stało.

„opowieść o miłości” … ®

    

krzyczę zmysłami
bo inaczej się nie da
zwariowany taniec
w kolorze nieba
otula duszę bo taka
jest potrzeba
nie ma kolorów
nadziei  i ciepła
rozmyte spływają kroplami
chłodząc emocje
malując obrazy
zgoła nierealne
dziwne i bezsensowne
kreaturę jakiejś
połamanej miłości
ukrytej za parawanem
uśpionej szczerości
surowe nieskładne odruchy
uczą się żyć
w nowej rzeczywistości
próby scen
z udziałem kochanków
są jak gra w kości
niepewne
żałosne i godne litości
czy da się sklecić
jakieś puzzle
pod tytułem
„opowieść o miłości” .

Blisko Ciebie…®

trzymasz mnie za rękę

choć wiem

że na mnie nie patrzysz

dotykam Twojej sukienki

by zapamiętać

jej szelest

miękkość materiału

wyczuwam drżenie

może  Twoje serce

wie że jestem

 blisko Ciebie

trzymasz mnie mocno

jakbyś chciała powiedzieć

jesteś mój

bardzo kocham Ciebie.

Posłuchajcie…®

ukołyszę swoje serce

w kołysce zmysłów

nade mną niebo

czyste niebieskie

słodki zapach miłości

dotyka strun

czułych delikatnych

drżących pragnieniem

Twojej bliskości

wiatr układa już

nuty nazywane

przez nas szczęściem

już płynie koncert w eter

posłuchajcie…ciepła muzyka

co łagodzi charaktery

co rzuca

miłość na kolana

żaden z nas

nie chce być sam

żadna z nas

nie chce być sama.

Kochać Świat…®

 

dość często
gdy nie mogę spać
leżę i myślę sobie
że ten świat
jest trochę szalony
wydaje się że nikt
nie ma wad
że wszystkim
jest dobrze
żyją bez kłopotów
żyją bez trosk…
ale to nie jest tak
wystarczy odwiedzić
przychodnie szpitale
wystarczy zajrzeć
do sądowych sal
do biur urzędów
przeczytać informacje
na necie
ze stron gazet
żeby się przekonać
że w życiu
tak bardzo zrozumienia
i tolerancji brak
dobroci miłości
życzliwego słowa
tak wiele może
uczynić pomocny gest…
Świat jest piękny
fauna flora
jak siostra i brat
by istnieć i żyć
potrzebują nas…
cóż może być
piękniejszego jak
miłość ludzi
którzy powinni
kochać Świat.